visit us!!

About Me

My photo
Hi... I am a simple person. Education: tadika maria, sk semenyih, sk seri sekamat, sk taman rakan, smk bandar baru sg long, smk engku husain, psis- diploma in architecture. uitm - bachelor in building surveying.

Buat renungan...

Bala bencana berlaku di merata-rata. Apakah dunia sudah sampai ke penghujungnya ? Apakah kita masih seronok & leka ? Bagaimana pula dengan iman kita?

Monday, July 19, 2010

alahai ciannya adik-adik aku

Salam...

Semalam makngah aku bagi message mintak no telefon abang aku. Aik bukan ke makngah dah ada no abang? Makngah aku ingat abang dah tukar no tepon. Maybe sebab tak dapat contact kot. Sebab apa nak no abang pulak? Sebab adik aku yang dina tu rindu kat abang aku. Alahai ciannya. Iyalah abang aku tu busy kerja. Dah lama jugak die tak balik semenyih.

Dina ni manja dengan abang. Dah lama tak jumpa abang, mesti la rindu. Abang kat seksyen 13 Shah Alam, dina pulak kat Semenyih. Kan jauh tu. Takde la jauh sangat. Sejam je perjalanan. Tapi bagi budak kecik memang jauh.

Kelmarin pulak tepon aku berbunyi. Tengok no rumah wan. Hmm aku dah agak ni mesti adik aku yang no 4 tepon aku. Ipi la kan. Sapa lagi. Angkat tepon n ipi tanya ayah ada tak. Malangnya ayah aku takda. Pergi outstation kat Baling. Then ipi tanya ibu pulak. Aku pass la tepon kat ibu. Aku dengar je la kan. Katanya rindu kat ibu.

Alahai ciannya adik-adik aku. Yela kecik-kecik dah duk jauh ngan parent. Ala aku ngan abang aku dulu pun camtu jugak. Membesar ngan wan. Cuma masa tu keadaan lain sikit. Is, Ipi, n Dina duduk rumah wan sebab ibu sakit.

Iskandar pulak masa cuti sekolah dua minggu hari tu dia balik sini. Heppy sangat dia dapat balik Shah Alam. Aku selalu kalau pergi kedai mesti ngan dia naik basikal. Masa balik dari kedai memang terpancar r wajah kehepian dia dapat balik rumah. Sebab masa tu dah 6 bulan tak jejak kaki kat Berjaya Park rumah kitorang tu. Banyak la kenangan yang dia ungkit n cerita kat aku.

Alahai ciannya adik-adik aku. Takpe la ye. Bila ibu dah betul-betul sembuh korang dah boleh balik Berjaya Park dah. Tunggu hujung tahun ye. Ibu pun dah nak sembuh dah tu. Insyaallah. Amin ya rabbal a'lamin. Minggu ni kalau takde pape problem ayah aku ambik diorang balik sini. Yeah...seronok aku. Takda la aku borak dengan kucing-kucing aku lagi. Weeee....

5 comments:

  1. s.alam-baling... mmg jaoh... tp da kje kn...
    hidup ni pnuh dgn pngorbanan...
    smg ibu laa cpt sembuh... insyaAllah, amin ya rabbal a'lamin...

    ReplyDelete
  2. haah la cak...penah g baling skali..tp punya la penat..sakit badan..pegi balik hri...dah la mase tu demam.tyme raya..
    Cak..dah bc entry terbaru cak td..nk komn x bley...sy akan ingat nasiht2 tu....pengorbanan ibu mmg byk

    ReplyDelete
  3. ish sedey weyh bile bace entry ko, siyes!
    t'byg2 muke ipi ng dina,
    siyes weyhh aku syg gilerr kt dina kot!
    even bkn adek btol aku,
    dah la manje, nk jmoe dye lagi, waaaaaaaaaaaaaa ;'(

    ReplyDelete
  4. hah tu la tu cika..kecian adik2 aq..
    Downg dah pandai berdikari dah..
    Hehe syg btl ko ngn dina kan..sape2 yg jmp dina mest akan ckp cmtu..tgk pun die mmg mnje ngn ko..

    ReplyDelete
  5. huhuhu... mmg penat mai utara ni lau ulang alek ari... tp apekan daye...
    hmmmm... xle komen ehhh...??? xpe xpe... time tu ingat nk cite sal hal laen, tp yg tu lak tertaip...
    same2 la kite mghargai ibu kite... =)

    ReplyDelete

Islam Itu Indah

Elakkan diri menjadi Islam baka kerana tiada nilai tiada harga. Datang syaitan dengan godaan, hilang Islam hilang iman, tenggelam dlm noda tenggelam dlm dosa