10 July 2011
lebih kurang 11.30 am
Aku baru keluar dari toilet dan terus je menuju ke cafe.
Aku duduk kat kerusi sementara nak tunggu kawan aku yang lain.
Aku pun duduk la..toleh depan, toleh kiri. Lepas tu dah bape minit lepas tu aku toleh la kanan.
Alangkah terkejutnya aku bila aku tengok ade sorang tu macam kawan lama aku masa kat taman rakan dulu.
Lepas tu aku pandang je dia tapi macam cover2 sikit la sebab aku nak pastikan betul ke tak. Nnt kalo salah orang buat malu je kan. Aku contact dia dari fb la. Dari fb aku tau la muka dia macam mane sbb tgk gambar kan.
Bila aku tenung eh memang macam dia r. Tapi aku tak brani lagi nak tegur. Iyela kan. Dah 9 tahun tak jumpa muka masing2 dah berubah. Pastu aku buat tak tau je la. Aku dengar suara die pulak macam lain je kan. Tak sama macam dulu. Dalam hati aku cakap owh bukan la ni kot. Tapi aku macam tak puas hati lagi.
Lantas aku teringat aku ade simpan no die. Mula2 msg no celcom tapi failed pulak an. Nasib ade no maxis die jugak. Nasib la no mxs delivered.
aku : salam effy. ape kbr?ko kat mane eh skng?
(aku buat2 tny walhal nak pastikan yg kt belah kanan depan aku ni effy ke bukan)
skali handphone orang depan aku ni pun berbunyi. die pun baca la kan kuat2 kat kawan die. die cakap skng ni ramai no tak kenal msg die. Tapi nsb baik la die nak bls msg aku. Rupe2nye die tak save no aku.
effy: w'salam..sape ni?
ok tyme tu aku mmg dah 159% confident orang yg duk belah kanan depan aku ni mmg effy.
aku : aku r. farah najlaa. kat depan ko.
lantas si effy ni terus pandang depan tapi tak nampak pulak aku kan. pastu toleh ke kanan.
DEQ LA!!!!!!
aku dah dok tersengih2 dah pandang die. owhhh mmg betul la effy. sebenarnya tyme aku kuar toilet tu die perasaan macam aku tapi takde nak tegur sbb aku tak pandang die kan. so effy ingat myb salah orang. ye la kan dah 9 tahun tak jumpe.
hah lepas tu ape lagi. berborak la. riuh macam cafe tu kitorang yang punya. keluar la cite dulu2. tyme skolah rendah. pastu tyme skolah menengah kat smk bandar baru sg long. cite pasal cikgu2 kat sana. n sememangnya aku still lagi ingat cikgu2 skolah smkbbsl.
si effy tny macam2 la.
effy: cikgu rohaida kenal tak?
aku: (aku pun dok pikir)..cikgu rohaida cikgu geografi kan?
effy : hah yap btl.
ok ingatan aku kat smkbbsl still ade lagi. aku ingat cikgu rohaida, cikgu umi kalsom, pn pon (pengetua), ustazah yusnida (yg ajar nasyid). even aku dah tinggalkan skolah tu mase pertghan tahun form 1 sbb lepas tu aku pindah ostel engku husain. aku still ingat lagi memori kat sana. tyme nak pindah tu kebanyakan cikgu yang sayang kat aku tak bagi pindah.diorang suruh stay kat situ. nak2 cikgu umi kalsom (cikgu disiplin). die yg lantik aku jadi pengawas. aku pun tak tau nape die lantik aku. b4 tu cikgu kaunseling tarik aku suruh jadi pembimbing rakan sebaya.cikgu kaunseling pun tak bagi pindah termasuklah pengetua pn pon. mase tu mmg dilema r. nangis2 aku tak tau nak buat keputusan. iyela baru form 1 kan. lagipun ayah ketua PIBG kat situ.
aku n effy mmg tak caye r dapat jumpa kat subang. siyesly..even dah ade depan mata pun still tak caya gak. effy cakap rupa aku dah berubah gile. haha...tahun lepas tyme raya kat taman rakan tak dpt jumpe effy. alih2 kat subang jugak jumpa. dah jodoh kan nak jumpa kat situ. aku tak dapat nak gambarkan la perasaan aku tyme tu.
TERSANGAT LA HAPPY!!!
dah lama sangat aku rindu kat dia n akhirnya aku jumpa jugak effy. memang lepas rindu kitorang.
tapi tak lama la kitorang berborak. kul 12.30 dia dah balik sbb nak rush g kenduri sepupu dia. hari ni mmg aku tersenyum je. kat dalam kete pun aku senyum sorang2. balik terus aku bagitau ibu yang aku jumpa effy. ibu pun cam tak caya. ibu pun agak rapat ngan effy sbb effy slalu gak lepak kat rumah aku dulu tyme duk kat taman rakan. akhirnya aku jumpa jugak effy setelah 9 tahun...
terima kasih Ya Allah....